Hoog en droog in Trinidad

Hoog en droog in Trinidad
Ik kijk gespannen hoe Hope langzaam uit het water wordt getakeld bij Powerboats in Trinidad. Ze is twee en een half jaar op zee geweest en het is haar aan te zien. Het is hoog tijd voor een beurt. Hier in Chaguaramas in Trinidad blijven tijdens het orkaanseizoen meer dan duizend jachten en het is dé plek om werk aan je schip te doen in de Cariben. Er zijn hier meerdere grote marina’s die volledig zijn ingericht op oceaanzeilers.
Veiligheid eerst
Toen ik Hope klaarmaakte  voor haar wereldreis heb ik mij gericht op veiligheid en de technische kant. Ik liet de mast nalopen en de verstaging upgraden naar Dyform door de professionals van De Groot. Ook heb ik de elektronica ge upgrade met AIS en radar en een Windpilot geplaatst voor lange reizen. Ondertussen waren  er cosmetische zaken die ik graag wilde aanpakken maar die niet pasten in mijn relatief korte voorbereiding. Ik besloot niet te wachten om eerst alle krassen en deukjes weg te poetsen en lekker te gaan zeilen, dat komt later wel dacht ik.
Binnen een dag geregeld
Hope wordt ondertussen naar een plek gereden waar we ons werk kunnen doen. We krijgen werksteigers, water bij het schip, elektra en zelfs een airco om ons hoofd een beetje koel te houden. Binnen een dag staan we hoog en droog en kunnen we aan het werk. Het is ongelofelijk soepel geregeld en ik sta te kijken hoe goed men Bij Powerboats aan alles denkt wat we nodig hebben.
Tijd om terug te geven
Hope slobbert geld als zoete pap en heeft constant mijn aandacht nodig. Maar als ik praat over mijn onderhoud glimlachen de meeste zeilers; het zijn kleine problemen en een wereldomzeiling vraagt nu eenmaal veel scheepsonderhoud. Na lang wikken en wegen besluit ik de te hoge waterlijn te verlagen, alle cosmetische schade op de romp te laten herstellen en haar in epoxy + Poly Urethaan lak te laten overspuiten.
Aan het werk!
Ik heb verder een lijst van het schip per compartiment met onderhoud. We schilderen en lakken veel en de motor krijgt een grote beurt. Ook moet ik het lager van de schroefas vervangen. Ik wordt hierbij gelukkig goed geholpen. Olav Cox heeft indertijd de keuring gedaan en een mailtje naar Olav Cox zeiljacht expertise en de volgende ochtend heb ik een uitgebreide instructie op mijn bureau. Top! Ook de vorige eigenaar van Hope ex Anna (Geus) is nog steeds ontzettend betrokken en helpt mij met al mijn vragen. Het voelt goed om zo ondersteund te worden vanuit Nederland.
Nog een week of twee en dan kan Hope hopelijk weer het water in en is ze klaar voor de grootste plas water op onze planeet; de Pacific. Maar eeuhm eerst nog even aan het werk.