Warme ontvangst Marquesas

Aan het achterhek van Hope hangen drie grote trossen bananen opgeknoopt aan lianen. Onze fruitmanden onderdeks puilen uit van verse mango’s, grapefruits, limoenen, gouden appels en andere tropische vruchten. De marquesenaren ontvingen ons warmer dan op enig ander eiland en we maakten snel vrienden in dit groene paradijs. Na 42 dagen op zee maken de mensen het afzien dubbel en dwars waard.

Gastvrijheid van een zeevarende natie
Nog voordat Christus was geboren, zeilden de Polynesische ontdekkingsreizigers al in hun grote kanovormige schepen over de Indische en Pacifische oceanen naar de verste uithoeken. De komst van de Europeanen en vooral de Europese ziektes decimeerde de bevolking in de Marquesas in de achttiende eeuw van 78.000 tot slechts 4000 begin vorige eeuw. Nu leven er 10.000 mensen op de eilanden. Leven met de zee zit hen in de genen en ze begrijpen de moeite die het kost om 4000 mijl in een kleine boot te overbruggen. We worden warm onthaald, bedankt voor onze komst en krijgen veel cadeautjes. Drie korte impressies van drie eilanden van de Marquesas archipel.

Hiva Oa
De tweede dag op Hiva Oa zaten Katia en ik aan de dok toen een Marquesenaar naar ons toe kwam met verse baguette en koud mineraal water. Na een gezellig praatje nodigt hij ons uit bij hem thuis aan de andere kant van Hiva Oa. We spreken af langs te komen op woensdag en huren een auto om hem op te zoeken. Hij stopte ons zo veel fruit toe uit zijn tuin dat de auto achterover in de veren hangt op de terugweg. Wat een gastvrijheid!

Penissenbaai, maagdenbaai Fatu Hiva
We zeilen in een kort nachtje naar Fatu Hiva en ankeren in de penissenbaai maagdenbaai op Fatu Hiva, zo hernoemd door de christelijke Fransen die slecht sliepen van de oorspronkelijke naam. Ach gossie. Zeshonderd mensen wonen nu nog in het dorpje achter de baai waar we op zondag genieten van de kerkdienst in Polynesische stijl met Ukulele en gitaarmuziek en zang. We wandelen langs de stijle kliffen waar wilde geitjes op de hoge stenen dartelen. Daarna wandelen we urenlang door continue regen. We steken een snel stromende rivier over en genieten als beloning van de fijne mist op ons gezicht die een enorme waterval in het bos verspreidt.

Tropisch strand Tahuata
Op Tahuata zijn we drie dagen te gast gast bij een Marquesenaar die in een hutje achter het strand woont onder de palmbomen. S’morgens eten we mango’s en grote grapefruits aan boord. Overdag gaan we samen speervissen om ons maaltje bij elkaar te sprokkelen. In de namiddag maken we een vuur en grillen breadfruit, bananen, vis en octopus op het strand. Verder doen we niet zo veel.
Hope zeilt met Carl Stahl Yachting tuigage
Deze blog is verstuurd vanaf mijn Xtreme Districts Iridium Go
Meer updates? www.facebook.com/joshandhopesailingtheworld